สรรค์

ภาษาไทย

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต सर्ग (สรฺค, “สร้างอย่างพระพรหมสร้างโลก”)

การแบ่งพยางค์		สัน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sǎn
	ราชบัณฑิตยสภา	san
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/san˩˩˦/^{(สัมผัส)}
คำพ้องเสียง แก้ไข		ศัล ศัลย์ สรร สรรพ์ สัณฑ์ สัณห์ สัน สันต์

สรรค์ (คำอาการนาม การสรรค์)