วิเศษณ์

ดูเพิ่ม: วิเศษณ

ภาษาไทย

ยืมมาจากสันสกฤต विशेषण (วิเศษณ, “การชี้ข้อแตกต่าง; คำที่แยกรายละเอียดหรือนิยาม, คำคุณศัพท์”), จาก वि (วิ) + शिष् (ศิษฺ) + अन (อน); ร่วมเชื้อสายกับเขมร វិសេសន៍ (วิเสสน์), ลาว ວິເສດ (วิเสด), บาลี วิเสสน

การแบ่งพยางค์		วิ-เสด
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	wí-sèet
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ราชบัณฑิตยสภา	wi-set
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/wi˦˥.seːt̚˨˩/^{(สัมผัส)}
คำพ้องเสียง แก้ไข		วิเศษ วิเสท

วิเศษณ์