ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

ยืมมาจากสันสกฤต वासना (วาสนา) หรือบาลี วาสนา (สิ่งที่ยังคงเหลืออยู่ในจิต, แนวโน้มของอดีต, รอยประทับ); ร่วมเชื้อสายกับลาว ວາດສະໜາ (วาดสะหนา), คำเมือง ᩅᩤᩔ᩠ᨶᩣ (วาสสนา), ไทใหญ่ ဝႃႇသၼႃႇ (ว่าสน่า), เขมร វាសនា (วาสนา), พม่า ဝါသနာ (วาสนา), มอญ ဝါသၞာ (วาสฺนา)

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์วาด-สะ-หฺนา
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงwâat-sà-nǎa
ราชบัณฑิตยสภาwat-sa-na
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/waːt̚˥˩.sa˨˩.naː˩˩˦/(สัมผัส)

คำนาม

แก้ไข

วาสนา

  1. บุญบารมี, กุศลที่ทำให้ได้รับลาภยศ
    เด็กคนนี้มีวาสนาดี เกิดในกองเงินกองทอง

การใช้

แก้ไข

มักใช้เข้าคู่กับคำ บุญ หรือ บารมี เป็น บุญวาสนา หรือ วาสนาบารมี

คำวิสามานยนาม

แก้ไข

วาสนา

  1. ชื่อบุคคลหญิง

การใช้

แก้ไข

ชื่อนี้เป็นหนึ่งในชื่อคนไทยที่ใช้ซ้ำกันมากที่สุด[1]

อ้างอิง

แก้ไข