แกว
(เปลี่ยนทางจาก มันแกว)
ดูเพิ่ม: แก้ว
ภาษาไทย
แก้ไข
การออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | แกว | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gɛɛo |
| ราชบัณฑิตยสภา | kaeo | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kɛːw˧/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1
แก้ไขสืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *kɛːwᴬ² (“เวียดนาม; ชาวเวียดนาม”), จากภาษาไทดั้งเดิม *keːwᴬ (“เวียดนาม; ชาวเวียดนาม”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨠᩯ᩠ᩅ (แกว), ภาษาเขิน ᨠᩯ᩠ᩅ (แกว), ภาษาอีสาน แกว, ภาษาลาว ແກວ (แกว), ภาษาไทลื้อ ᦶᦂᧁ (แกว), ภาษาไทดำ ꪵꪀꪫ (แกว), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง geu (แกว)
คำนาม
แก้ไขแกว
- คนชาติหนึ่งในเขตตังเกี๋ย
รากศัพท์ 2
แก้ไขคำนาม
แก้ไขแกว
- เบาะแส, ระแคะระคาย
- รู้แกว
คำเกี่ยวข้อง
แก้ไขรากศัพท์ 3
แก้ไข
ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨠᩯ᩠ᩅ (แกว), ภาษาเขิน ᨠᩯ᩠ᩅ (แกว), ภาษาอีสาน แกว, ภาษาลาว ແກວ (แกว), ภาษาไทลื้อ ᦶᦂᧁ (แกว), ภาษาไทใหญ่ ၵႅဝ် (แกว)
คำนาม
แก้ไขแกว
- (มัน~) ชื่อมันชนิด Pachyrhizus erosus (L.) Urban ในวงศ์ Leguminosae ใช้กินดิบ ๆ มีรสชืด ๆ หรือหวานน้อย ๆ เมล็ดเป็นพิษ
คำแปลภาษาอื่น
แก้ไขมันแกว
รากศัพท์ 4
แก้ไขคำนาม
แก้ไขแกว
- (พริก~) พริกขี้หนู
ภาษาเขมรเหนือ
แก้ไขรากศัพท์
แก้ไขเทียบภาษาเขมร កែវ (แกว), ภาษาไทย แก้ว
การออกเสียง
แก้ไข- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /kɛːw/
คำนาม
แก้ไขแกว