ภาคผนวก:คำสรรพนามภาษาอังกฤษ
| บุรุษ | พจน์ | ประธาน | กรรม | เจ้าของ (บ่งชี้คำนาม) |
เจ้าของ (ใช้เดี่ยว) |
สะท้อน |
|---|---|---|---|---|---|---|
| บุรุษที่ 1 | เอกพจน์ | I | me | my | mine | myself |
| พหูพจน์ | we | us | our | ours | ourselves | |
| บุรุษที่ 2 | เอกพจน์ | you | you | your | yours | yourself |
| พหูพจน์ | yourselves | |||||
| บุรุษที่ 3 | เอกพจน์ (ชาย) | he | him | his | his | himself |
| เอกพจน์ (หญิง) | she | her | her | hers | herself | |
| เอกพจน์ (ไม่ระบุเพศ) | it they |
it them |
its their |
its theirs |
itself themself | |
| เอกพจน์ (ไม่ชี้เฉพาะ) | one | one | one's | one's | oneself | |
| พหูพจน์ | they | them | their | theirs | themselves |
คำสรรพนามสำหรับใช้ตั้งคำถามหรือขยายความในอนุประโยค: what, when, where, which, who (ประธาน), whom (กรรม), whose (เจ้าของ), why, how
คำสรรพนามสำหรับขยายความในอนุประโยคเท่านั้น: that
คำสรรพนามแบบไม่ชี้เฉพาะสิ่งใด (บางครั้งถูกจัดให้เป็นคำกริยาวิเศษณ์หรือคำสันธาน): whatever/whatsoever/everwhat, whenever/whensoever/everwhen, wherever/wheresoever/everwhere, whichever/whichsoever/everwhich, whoever/whosoever/everwho (ประธาน), whomever/whomsoever (กรรม), whosever/whosesoever (เจ้าของ), whyever/whysoever, however/howsoever