ดูเพิ่ม: ป้อก

ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *poːkᴰ, จากจีนยุคกลาง (MC paewk); ร่วมเชื้อสายกับลาว ປອກ (ปอก), ไทลื้อ ᦔᦸᧅᧈ (ป่อ̂ก), ไทใหญ่ ပွၵ်ႇ (ป่อ̂ก)จ้วงแบบจั่วเจียง bogจ้วง bog

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์ปอก
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงbpɔ̀ɔk
ราชบัณฑิตยสภาpok
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pɔːk̚˨˩/(สัมผัส)

คำกริยา

แก้ไข

ปอก (คำอาการนาม การปอก)

  1. เอาเปลือกหรือสิ่งที่ห่อหุ้มออก, ถ้าเป็นผิวนอก ใช้ว่า ถลอก ก็ได้
    หัวปอก
    หัวถลอก

ภาษาคำเมือง

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข

คำนาม

แก้ไข

ปอก

  1. อีกรูปหนึ่งของ ᨸᩖᩬᨠ (ปลอก)