ดูเพิ่ม: ป้อก

ภาษาไทย แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *poːkᴰ, จากภาษาจีนยุคกลาง (MC paewk); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ປອກ (ปอก), ภาษาไทลื้อ ᦔᦸᧅᧈ (ป่อ̂ก), ภาษาไทใหญ่ ပွၵ်ႇ (ป่อ̂ก)ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง bogภาษาจ้วง bog

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์ปอก
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงbpɔ̀ɔk
ราชบัณฑิตยสภาpok
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pɔːk̚˨˩/(สัมผัส)

คำกริยา แก้ไข

ปอก (คำอาการนาม การปอก)

  1. เอาเปลือกหรือสิ่งที่ห่อหุ้มออก, ถ้าเป็นผิวนอก ใช้ว่า ถลอก ก็ได้
    หัวปอก
    หัวถลอก

ภาษาคำเมือง แก้ไข

การออกเสียง แก้ไข

คำนาม แก้ไข

ปอก

  1. อีกรูปหนึ่งของ ᨸᩖᩬᨠ (ปลอก)