ดูเพิ่ม: ทรัพย

ภาษาไทย

แก้ไข

รูปแบบอื่น

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

ยืมมาจากเขมรเก่าสมัยก่อนอังกอร์ ទ្រវ្យ (ทฺรวฺย), จากสันสกฤต द्रव्य (ทฺรวฺย); ร่วมเชื้อสายกับเขมร ទ្រព្យ (ทฺรพฺย)

การออกเสียง

แก้ไข

คำนาม

แก้ไข

ทรัพย์

  1. เงินตรา
    ไม่มีทรัพย์ติดตัว
  2. สมบัติพัสถาน
    เขาเป็นคนมีทรัพย์
  3. (กฎหมาย) วัตถุมีรูปร่าง
  4. โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่ถือว่ามีค่า อาจไม่มีรูปร่างก็ได้
    มีปัญญาเป็นทรัพย์
    อริยทรัพย์

คำสืบทอด

แก้ไข
  • คำเมือง: ᨴᩕᩢᨻ᩠ᨿ᩺ (ทรัพย์), ᨪᩢ᩠ᨷ (ซับ)
  • ลาว: ຊັບ (ซับ)