ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน จูง, ภาษาลาว ຈູງ (จูง), ภาษาคำเมือง ᨧᩪᨦ (จูง), ภาษาเขิน ᨧᩩᨦ (จุง), ภาษาไทลื้อ ᦈᦳᧂ (จุง), ภาษาไทดำ ꪊꪴꪉ (จุง), ภาษาไทขาว ꪶꪊꪉ, ภาษาไทใหญ่ ၸုင် (จุง), ภาษาไทใต้คง ᥓᥧᥒ (จูง), ภาษาอาหม 𑜋𑜤𑜂𑜫 (ฉุง์), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง jung

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์จูง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงjuung
ราชบัณฑิตยสภาchung
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/t͡ɕuːŋ˧/(สัมผัส)

คำกริยา

แก้ไข

จูง (คำอาการนาม การจูง)

  1. (สกรรม) พาไปด้วยอาการคล้ายดึงหรือฉุด
    จูงควาย
    จูงเด็ก

คำนาม

แก้ไข

จูง

  1. ชื่อวัยของเด็กระหว่างวัยอุ้มกับวัยแล่น เรียกว่า วัยจูง