筡
|
ภาษาร่วม
แก้ไขอักษรจีน
แก้ไข筡 (รากคังซีที่ 118, 竹+7, 13 ขีด, การป้อนชางเจี๋ย 竹人一木 (HOMD), การป้อนสี่มุม 88904, การประกอบ ⿱𥫗余)
อ้างอิง
แก้ไข- พจนานุกรมคังซี: หน้า 884 อักขระตัวที่ 26
- พจนานุกรมไดกังวะจิเต็ง: อักขระตัวที่ 26036
- พจนานุกรมแทจาวอน: หน้า 1313 อักขระตัวที่ 18
- พจนานุกรมฮั่นยฺหวี่ต้าจื้อเตี่ยน (ฉบับพิมพ์ครั้งแรก): เล่ม 5 หน้า 2975 อักขระตัวที่ 1
- ข้อมูลยูนิฮันสำหรับ U+7B61
ภาษาจีน
แก้ไขตัวเต็ม | 筡 | |
---|---|---|
ตัวย่อ # | 筡 |
การออกเสียง
แก้ไข- จีนกลาง
- (จีนมาตรฐาน)+
- พินอิน:
- จู้อิน: ㄐㄧㄢˋ
- ทงย่งพินอิน: jiàn
- เวด-ไจลส์: chien4
- เยล: jyàn
- กั๋วยฺหวี่หลัวหม่าจื้อ: jiann
- พัลลาดีอุส: цзянь (czjanʹ)
- สัทอักษรสากลจีนวิทยา(คำอธิบาย): /t͡ɕi̯ɛn⁵¹/
- (จีนมาตรฐาน)+
- พินอิน:
- จู้อิน: ㄊㄨˊ
- ทงย่งพินอิน: tú
- เวด-ไจลส์: tʻu2
- เยล: tú
- กั๋วยฺหวี่หลัวหม่าจื้อ: twu
- พัลลาดีอุส: ту (tu)
- สัทอักษรสากลจีนวิทยา(คำอธิบาย): /tʰu³⁵/
- (จีนมาตรฐาน)+
- กวางตุ้ง
- (Standard Cantonese, Guangzhou–Hong Kong)
- Jyutping: tou4 / syu1
- Yale: tòuh / syū
- Cantonese Pinyin: tou4 / sy1
- Guangdong Romanization: tou4 / xu1
- สัทอักษรสากลจีนวิทยา (key): /tʰou̯²¹/, /syː⁵⁵/
- (Standard Cantonese, Guangzhou–Hong Kong)
- จีนยุคกลาง: trhjo, du