ภาษาไทลื้อ

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *ɟoːŋᴮ; ร่วมเชื้อสายกับไทย ช่อง, ลาว ຊ່ອງ (ซ่อง), คำเมือง ᨩᩬ᩵ᨦ (ชอ่ง), เขิน ᨩᩬ᩵ᨦ (ชอ่ง), อีสาน ซ่อง, ไทใหญ่ ၸွင်ႈ (จ้อ̂ง), จ้วง congh

การออกเสียง

แก้ไข

คำนาม

แก้ไข

ᦋᦸᧂᧈ (ช่อ̂ง)

  1. ช่อง, ช่องว่าง, ที่ว่าง, รู (คำลักษณนาม ᦋᦸᧂᧈ หรือ ᦣᦴ)
  2. ช่วง, ส่วน, ท่อน, ชิ้น
  3. ปัญหา, บทบาท

ลูกคำ

แก้ไข

คำลักษณนาม

แก้ไข

ᦋᦸᧂᧈ (ช่อ̂ง)

  1. ลักษณนามใช้เรียก รู, ช่อง, ปัญหา, งาน, สถานการณ์, กรณี, ชนิด