congh

ภาษาจ้วง

รากศัพท์

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *ɟoːŋᴮ; ร่วมเชื้อสายกับไทย ช่อง, อีสาน ซ่อง, ลาว ຊ່ອງ (ซ่อง), ไทลื้อ ᦋᦸᧂᧈ (ช่อ̂ง)

การออกเสียง

(จ้วงมาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ɕoːŋ˧/

• เลขวรรณยุกต์: cong⁶
• การแบ่งพยางค์: congh
• คำอ่านภาษาไทย (ประมาณ): โชง^{สามัญ}

คำนาม

congh (อักขรวิธีปี 1957–1982 coŋƅหมวดหมู่:หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาจ้วงหมวดหมู่:หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาจ้วง/l)

1. รู, ช่อง