ສະພັ້ງ

ดูเพิ่ม: ສະພັ່ງ

ภาษาลาว

รากศัพท์

อาจร่วมเชื้อสายกับไทย พลั้ง; อาจร่วมรากกับ ພັ້ງ (พั้ง)

คำกริยา

ສະພັ້ງ • (สะพั้ง) (คำอาการนาม ການສະພັ້ງ)

1. (อกรรม) ลืมหลับตา, หลับขณะลืมตาอยู่
2. (อกรรม) ลืมสติ
3. (อกรรม) ค้าง

คำคุณศัพท์

ສະພັ້ງ • (สะพั้ง) (คำอาการนาม ຄວາມສະພັ້ງ)

1. ซึ่งไม่รู้สึกตัว, ซึ่งมีจิตที่ไร้สำนึก, ซึ่งหลงลืม

คำกริยาวิเศษณ์

ສະພັ້ງ • (สะพั้ง) (คำอาการนาม ຄວາມສະພັ້ງ)

1. ในขณะที่ลืมตาอยู่