สติ
ภาษาไทย
แก้ไขรากศัพท์
แก้ไขยืมมาจากบาลี สติ, จากสันสกฤต स्मृति (สฺมฺฤติ); ร่วมเชื้อสายกับเขมร សតិ (สติ), ลาว ສະຕິ (สะติ), ไทใหญ่ သတီႉ (สตี๎), သတိ (สติ); ร่วมรากกับ สมฤดี (รูปหนึ่ง)
การออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | สะ-ติ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sà-dtì |
| ราชบัณฑิตยสภา | sa-ti | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /sa˨˩.tiʔ˨˩/(สัมผัส) | |
คำนาม
แก้ไขสติ
ภาษาบาลี
แก้ไขรูปแบบอื่น
แก้ไขเขียนด้วยอักษรอื่น
รากศัพท์ 1
แก้ไขสรฺ + ติ; จากสันสกฤต/สันสกฤตพระเวท स्मृति (สฺมฺฤติ)
คำนาม
แก้ไขสติ ญ.
- สติ, ความระลึกได้
การผันรูป
แก้ไขตารางการผันรูปของ "สติ" (เพศหญิง)
| การก \ พจน์ | เอกพจน์ | พหูพจน์ |
|---|---|---|
| กรรตุการก (ปฐมา) | สติ | สติโย หรือ สตี |
| กรรมการก (ทุติยา) | สติํ | สติโย หรือ สตี |
| กรณการก (ตติยา) | สติยา | สตีหิ หรือ สตีภิ |
| สัมปทานการก (จตุตถี) | สติยา | สตีนํ |
| อปาทานการก (ปัญจมี) | สติยา หรือ สตฺยา | สตีหิ หรือ สตีภิ |
| สัมพันธการก (ฉัฏฐี) | สติยา | สตีนํ |
| อธิกรณการก (สัตตมี) | สติยา หรือ สติยํ หรือ สตฺยํ | สตีสุ |
| สัมโพธนการก (อาลปนะ) | สติ | สติโย หรือ สตี |
รากศัพท์ 2
แก้ไขดูรากศัพท์ที่คำหลัก
คำคุณศัพท์
แก้ไขสติ
- อธิกรณการก เอกพจน์ เพศชาย/เพศกลางของ สนฺต, ปัจจุบันกาล กรรตุวาจก พาร์ทิซิเพิลของ อตฺถิ (“to be”)
- สัมโพธนการก เอกพจน์ เพศหญิงของ สนฺต, ปัจจุบันกาล กรรตุวาจก พาร์ทิซิเพิลของ อตฺถิ (“to be”)
คำกริยา
แก้ไขสติ
- อธิกรณการก เอกพจน์ เพศชาย/เพศกลางของ สนฺต, ปัจจุบันกาล กรรตุวาจก พาร์ทิซิเพิลของ อตฺถิ (“to be”)
- สัมโพธนการก เอกพจน์ เพศหญิงของ สนฺต, ปัจจุบันกาล กรรตุวาจก พาร์ทิซิเพิลของ อตฺถิ (“to be”)