สติ
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
ยืมมาจากภาษาบาลี สติ, จากภาษาสันสกฤต स्मृति (สฺมฺฤติ); ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขมร សតិ (สติ), ภาษาลาว ສະຕິ (สะติ), ภาษาไทใหญ่ သတီႉ (สตี๎), သတိ (สติ); ร่วมรากกับ สมฤดี (รูปหนึ่ง)
การออกเสียง แก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | สะ-ติ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sà-dtì |
| ราชบัณฑิตยสภา | sa-ti | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /sa˨˩.tiʔ˨˩/(สัมผัส) | |
คำนาม แก้ไข
สติ
ภาษาบาลี แก้ไข
รูปแบบอื่น แก้ไข
เขียนด้วยอักษรอื่น
รากศัพท์ 1 แก้ไข
สรฺ + ติ; จากภาษาสันสกฤต/สันสกฤตพระเวท स्मृति (สฺมฺฤติ)
คำนาม แก้ไข
สติ ญ.
- สติ, ความระลึกได้
การผันรูป แก้ไข
ตารางการผันรูปของ "สติ" (เพศหญิง)
| การก \ พจน์ | เอกพจน์ | พหูพจน์ |
|---|---|---|
| กรรตุการก (ปฐมา) | สติ | สติโย หรือ สตี |
| กรรมการก (ทุติยา) | สติํ | สติโย หรือ สตี |
| กรณการก (ตติยา) | สติยา | สตีหิ หรือ สตีภิ |
| สัมปทานการก (จตุตถี) | สติยา | สตีนํ |
| อปาทานการก (ปัญจมี) | สติยา หรือ สตฺยา | สตีหิ หรือ สตีภิ |
| สัมพันธการก (ฉัฏฐี) | สติยา | สตีนํ |
| อธิกรณการก (สัตตมี) | สติยา หรือ สติยํ หรือ สตฺยํ | สตีสุ |
| สัมโพธนการก (อาลปนะ) | สติ | สติโย หรือ สตี |
รากศัพท์ 2 แก้ไข
ดูรากศัพท์ที่คำหลัก
คำคุณศัพท์ แก้ไข
สติ
- อธิกรณการก เอกพจน์ เพศชาย/เพศกลางของ สนฺต, ปัจจุบันกาล กรรตุวาจก พาร์ทิซิเพิลของ อตฺถิ (“to be”)
- สัมโพธนการก เอกพจน์ เพศหญิงของ สนฺต, ปัจจุบันกาล กรรตุวาจก พาร์ทิซิเพิลของ อตฺถิ (“to be”)
คำกริยา แก้ไข
สติ
- อธิกรณการก เอกพจน์ เพศชาย/เพศกลางของ สนฺต, ปัจจุบันกาล กรรตุวาจก พาร์ทิซิเพิลของ อตฺถิ (“to be”)
- สัมโพธนการก เอกพจน์ เพศหญิงของ สนฺต, ปัจจุบันกาล กรรตุวาจก พาร์ทิซิเพิลของ อตฺถิ (“to be”)