ภาษาไทย

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์เอื้อน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงʉ̂ʉan
ราชบัณฑิตยสภาuean
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/ʔɯa̯n˥˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

แก้ไข

คำกริยา

แก้ไข

เอื้อน (คำอาการนาม การเอื้อน)

  1. พูด, เรียก, เรียกร้อง, กล่าวถ้อยคำ

รากศัพท์ 2

แก้ไข

คำกริยา

แก้ไข

เอื้อน (คำอาการนาม การเอื้อน)

  1. เปล่งเสียงจากลำคอเป็นทำนองโดยไม่เป็นเนื้อร้องเพื่อให้ครบจังหวะหรือเต็มตามทำนองเพลง
  2. เอื้อนเสียงดนตรีซึ่งใช้ในการสีซอสามสาย

ภาษาคำเมือง

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

ร่วมเชื้อสายกับภาษาจ้วงใต้ ywenj (เหยื้อน, "ฝนหยุด")

การออกเสียง

แก้ไข

คำกริยา

แก้ไข

เอื้อน (คำอาการนาม ก๋ารเอื้อน หรือ ก๋านเอื้อน) ฝนหยุด

  1. (อกรรม) อีกรูปหนึ่งของ ᩋᩮᩬᩥ᩶ᩁ (เออิ้ร)