เบียว
ดูเพิ่ม: เบี้ยว
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
ยืมมาจากภาษาญี่ปุ่น 中二病 (chūnibyō, แปลตรงตัวว่า “[อาการ]ป่วย[เหมือนเด็ก]ม.2”); สะกดตามหลักเกณฑ์ของราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2535/สำนักงานราชบัณฑิตยสภา พ.ศ. 2561
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | เบียว | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | biao |
ราชบัณฑิตยสภา | biao | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /bia̯w˧/(สัมผัส) |