ดูเพิ่ม: เบียว

ภาษาไทย

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์เบี้ยว
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงbîao
ราชบัณฑิตยสภาbiao
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/bia̯w˥˩/(สัมผัส)

คำคุณศัพท์

แก้ไข

เบี้ยว (คำอาการนาม ความเบี้ยว)

  1. มีรูปบิดเบ้ไปจากเดิม ซึ่งมักจะมีลักษณะค่อนข้างกลม

คำเกี่ยวข้อง

แก้ไข

คำแปลภาษาอื่น

แก้ไข

คำกริยา

แก้ไข

เบี้ยว (คำอาการนาม การเบี้ยว)

  1. ไม่ทำตามที่รับปาก[1]
    เขาบอกว่าจะมา แล้วเบี้ยวไม่ยอมมา

อ้างอิง

แก้ไข
  1. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม ๑ ฉบับราชบัณฑิตยสถาน, หน้า 102.