ลูกหลาน

ภาษาไทย

การแบ่งพยางค์		ลูก-หฺลาน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	lûuk-lǎan
	ราชบัณฑิตยสภา	luk-lan
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/luːk̚˥˩.laːn˩˩˦/^{(สัมผัส)}

ลูกหลาน

ผู้มี อายุ คราว ลูก หรือ หลาน ที่เป็น ญาติ ห่าง ๆ หรือที่นับ ว่าเป็นญาติ
เด็ก ๆ เหล่านี้ล้วนเป็นลูกหลานฉันทั้งนั้น
ผู้สืบ เชื้อสาย
สมบัติเก่าลูกหลานเก็บรักษาไว้ได้