หลาน

ดูเพิ่ม: หล่าน

ภาษาไทย

รากศัพท์

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *ʰlaːnᴬ; ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᩉᩖᩣ᩠ᨶ (ห‍ลา‍น), เขิน ᩉᩖᩣ᩠ᨶ (ห‍ลา‍น), ลาว ຫຼານ (ห‍ลาน), ไทลื้อ ᦜᦱᧃ (ห‍ลาน), ไทดำ ꪨꪱꪙ (ห‍ลาน), ไทใหญ่ လၢၼ် (ลาน), ไทใต้คง ᥘᥣᥢᥴ (ล๋าน), อาหม 𑜎𑜃𑜫 (ลน์), จ้วง lan, แสก หล่าน; เทียบสุ่ย haanl (“หลานชาย”)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		หฺลาน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	lǎan
	ราชบัณฑิตยสภา	lan
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/laːn˩˩˦/(สัมผัส)

คำนาม

หลาน

1. ลูกของลูก
2. ลูกของพี่หรือลูกของน้อง
3. ลูกของหลานที่เป็นลูกของพี่-น้อง

คำเกี่ยวข้อง

คำเกี่ยวข้อง

• ชั่วลูกชั่วหลาน
• ลูกหลาน
• หลานเขย
• หลานชาย

| |

• หลานปู่
• หลานสะใภ้
• หลานสาว

คำแปลภาษาอื่น

(1)

• อังกฤษ : grandchild

(2)

• ภาษาอังกฤษ|อังกฤษ : nephew, niece

ดูเพิ่ม

• เหลน

ภาษาคำเมือง

การออกเสียง

• (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /laːn˨˦/

คำนาม

หลาน

1. รูปแบบอื่นของ ᩉᩖᩣ᩠ᨶ (ห‍ลา‍น)