ภาษาไทย

แก้ไข
 
วิกิพีเดียภาษาไทยมีบทความเกี่ยวกับ:
Wikipedia

รากศัพท์

แก้ไข

ภาษา +‎ ถิ่น; เป็นศัพท์บัญญัติสำนักงานราชบัณฑิตยสภาของ dialect, regional dialect

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์พา-สา-ถิ่น
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงpaa-sǎa-tìn
ราชบัณฑิตยสภาpha-sa-thin
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pʰaː˧.saː˩˩˦.tʰin˨˩/(สัมผัส)

คำนาม

แก้ไข

ภาษาถิ่น (คำลักษณนาม ภาษา)

  1. ภาษาเฉพาะของท้องถิ่นใดท้องถิ่นหนึ่งที่มีรูปลักษณะเฉพาะตัวทั้งถ้อยคำและสำเนียงเป็นต้น