ดูเพิ่ม: กล๋าง

ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *klaːŋᴬ; ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨠᩖᩣ᩠ᨦ (กลาง), ลาว ກາງ (กาง), ไทลื้อ ᦂᦱᧂ (กาง), ไทขาว ꪀꪱꪉ, ไทใหญ่ ၵၢင် (กาง), ไทใต้คง ᥐᥣᥒ (กาง), อาหม 𑜀𑜂𑜫 (กง์) หรือ 𑜀𑜝𑜂𑜫 (กฺลง์), ปักษ์ใต้ กล๋าง, จ้วง gyang, จ้วงแบบจั่วเจียง gyang

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์กฺลาง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงglaang
ราชบัณฑิตยสภาklang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/klaːŋ˧/(สัมผัส)

คำนาม

แก้ไข

กลาง

  1. ส่วนที่ไม่ค่อนไปข้างใดข้างหนึ่ง
  2. ที่รวม, ที่รวมกิจการงานที่มีสาขาย่อยออกไป
    สำนักงานกลาง
    ไปรษณีย์กลาง

คำบุพบท

แก้ไข

กลาง

  1. ในที่หรือเวลาระหว่าง
    กลางป่า
    กลางฝน
    กลางทาง

คำเกี่ยวข้อง

แก้ไข

คำสลับอักษร

แก้ไข