ประปา

ภาษาไทย

รากศัพท์

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต प्रपा (ปฺรปา, “น้ำพุ; บ่อน้ำ”); เทียบภาษาบาลี ปปา

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ปฺระ-ปา
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	bprà-bpaa
	ราชบัณฑิตยสภา	pra-pa
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/pra˨˩.paː˧/(สัมผัส)

คำนาม

ประปา

1. น้ำที่เกรอะกรองให้สะอาดปราศจากเชื้อโรคแล้วจ่ายไปให้ประชาชนบริโภคใช้สอย เรียกว่า น้ำประปา
2. เรียกรัฐวิสาหกิจซึ่งมีหน้าที่จัดทำและจำหน่ายน้ำประปา ว่า การประปา
3. เรียกสิ่งอื่น ๆ ที่เกี่ยวกับการนี้

   ก๊อกประปา

   ท่อประปา

   ช่างประปา