ตุ๊ย
ภาษาไทย แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | ตุ๊ย | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | dtúi |
ราชบัณฑิตยสภา | tui | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /tuj˦˥/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1 แก้ไข
ยืมมาจากภาษาแต้จิ๋ว 搥/捶 (dui5, “ทุบ, ตี”)[1]
คำกริยา แก้ไข
ตุ๊ย
รากศัพท์ 2 แก้ไข
เทียบภาษามอญ ဒုဲ (ทุย, “ซวย, เสนียด”)
คำนาม แก้ไข
ตุ๊ย