ตุ๊ย

ดูเพิ่ม: ตย., ตื้ย, ตุย, ตุ้ย, และ ตุ๋ย

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ตุ๊ย
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	dtúi
	ราชบัณฑิตยสภา	tui
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/tuj˦˥/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

ยืมมาจากภาษาแต้จิ๋ว 搥／捶 (dui5, “ทุบ, ตี”)

คำกริยา

ตุ๊ย

1. (ภาษาปาก) เอาหมัดกระแทกเอา

   ตุ๊ยท้อง

   ตุ๊ยหน้า

รากศัพท์ 2

เทียบภาษามอญ ဒုဲ (ทุย, “ซวย, เสนียด”)

คำนาม

ตุ๊ย

1. เรียกตัวตลกที่ออกมาขัดจังหวะในการสวดคฤหัสถ์ว่า ตัวตุ๊ย