ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

คลุม +‎ เครือ

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์คฺลุม-เคฺรือ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงklum-krʉʉa
ราชบัณฑิตยสภาkhlum-khruea
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kʰlum˧.kʰrɯa̯˧/(สัมผัส)

คำคุณศัพท์

แก้ไข

คลุมเครือ (คำอาการนาม ความคลุมเครือ)

  1. ลักษณะที่ก้ำกึ่งเอาแน่นอนทางใดทางหนึ่งไม่ได้
    อากาศคลุมเครือ
    อากาศที่จะมืดก็ไม่มืด จะสว่างก็ไม่สว่าง
    ไข้คลุมเครือ
    อาการไข้ที่จะหายก็ไม่หาย จะหนักก็ไม่หนัก

คำกริยาวิเศษณ์

แก้ไข

คลุมเครือ (คำอาการนาม ความคลุมเครือ)

  1. พูดไม่บ่งชัดไปทางใดให้จะแจ้ง เรียกว่า พูดคลุมเครือ