ก๊วน

ดูเพิ่ม: กวน, กวิน, และ ก๋วน

ภาษาไทย

การแบ่งพยางค์		ก๊วน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	gúuan
	ราชบัณฑิตยสภา	kuan
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/kua̯n˦˥/^{(สัมผัส)}

ก๊วน

(ภาษาปาก) กลุ่ม คน ที่สนิทสนม และ ร่วม ทำ กิจกรรม เดียวกัน เป็น ประจำ
เขาสนิทกับรัฐมนตรีคนนี้ เพราะเล่นกอล์ฟก๊วนเดียวกัน
(ภาษาปาก) กลุ่มคนที่มัก ก่อ ความวุ่นวาย
ก๊วนมอเตอร์ไซค์ซิ่ง

ก๊วนกวนเมือง

ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 6-7.