Uhr

ภาษาเยอรมัน

จาก late เยอรมันสูงกลาง ūre, จากเยอรมันต่ำกลาง ûre (“ชั่วโมง”), จากดัตช์กลาง ure, จากดัตช์เก่า *ūra, จากฝรั่งเศสเก่า houre, จากละติน hōra, จากกรีกโบราณ ὥρα (hṓra), จากอินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิม *yeh₁- (“ปี, ฤดู”) การยืมคำเกิดในช่วงปลายคริสต์ศตวรรษที่ 14 หลังการเพิ่มเสียงควบกล้ำ (dipthongization) จาก -ū- ไปเป็น -ou-, -au- เกิดขึ้นในภาษาถิ่นส่วนใหญ่แล้ว; แต่รูปเลื่อนยังคงพบได้ในภาษาถิ่นบางภาษา (เทียบลักเซมเบิร์ก Auer) ความหมายของศัพท์ที่หมายถึง “อุปกรณ์แสดงเวลา” ซึ่งมีพัฒนาการมาตั้งแต่เริ่มแรก ปรากฏในภาษาเยอรมัน แต่ไม่ปรากฏในภาษาอื่น; เทียบดัตช์ uur, อังกฤษ hour, ฝรั่งเศส heure

Uhr ญ. (สัมพันธการก Uhr, พหูพจน์ Uhren)

(ไม่เปลี่ยนรูป) นาฬิกา (หน่วยบอกเวลา)
Es ist vier Uhr. ― (มันเป็นเวลา)สี่โมง

Es ist vier Uhr zwölf. ― (มันเป็นเวลา)สี่นาฬิกาสิบสองนาที

Wie viel Uhr ist es? ― ตอนนี้กี่โมง?
นาฬิกา (อุปกรณ์แสดงเวลา)
Meine Uhr geht nach. ― นาฬิกาของฉันเดินช้า

Meine Uhr ist stehen geblieben. ― นาฬิกาของฉันหยุดเดิน
(ใช้ในคำประสม) มิเตอร์, มาตร
Wasseruhr ― มาตรน้ำ

Gasuhr ― มาตรแก๊ส
(ไม่ทางการ) ทิศ ตาม เข็มนาฬิกา
คำพ้องความ: Uhrzeigersinn

mit der Uhr ― ตามเข็มนาฬิกา

gegen die Uhr ― ทวนเข็มนาฬิกา

การผันรูปของ Uhr [เพศหญิง]