ᥑᥧᥢᥴ

ภาษาไทใต้คง

รากศัพท์

จากจีนยุคกลาง 君 (MC kjun); ร่วมเชื้อสายกับไทย ขุน, คำเมือง ᨡᩩᩁ (ขุร), ลาว ຂຸນ (ขุน), ไทลื้อ ᦃᦳᧃ (ฃุน), ไทใหญ่ ၶုၼ် (ขุน), อาหม 𑜁𑜤𑜃𑜫 (ขุน์)

คำนาม

ᥑᥧᥢᥴ (ฃู๋น) (อักขรวิธี 1963 ᥑᥧᥢ́)

1. ขุน
2. น้าชาย, น้องชายของแม่