จากจีนยุคกลาง 君 (MC kjun); ร่วมเชื้อสายกับไทย ขุน, คำเมือง ᨡᩩᩁ (ขุร), ลาว ຂຸນ (ขุน), ไทลื้อ ᦃᦳᧃ (ฃุน), ไทใหญ่ ၶုၼ် (ขุน), ไทใต้คง ᥑᥧᥢᥴ (ฃู๋น); เทียบเขมรเก่า ខុណ (ขุณ), เขมร ខុន (ขุน) และ ឃុន (ฆุน)
𑜁𑜤𑜃𑜫 • (ขุน์)
สืบทอดจากไทดั้งเดิม *q.pɯlᴬ; ร่วมเชื้อสายกับไทย ขน, ลาว ຂົນ (ข็น), ไทลื้อ ᦃᦳᧃ (ฃุน), ไทดำ ꪶꪄꪙ (โฃน), ไทใหญ่ ၶူၼ် (ขูน), อ่ายตน ၵုꩫ် (ขุน์), ปู้อี benl, จ้วง bwn, ，จ้วงแบบจั่วเจียง koen-ขน, จ้วงแบบหนง koan, แสก ปุ๋น
