ᨡᩩᩁ
ภาษาเขิน
แก้ไขรากศัพท์
แก้ไขจากภาษาจีนยุคกลาง 君 (MC kjun); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ขุน, ภาษาคำเมือง ᨡᩩᩁ (ขุร), ภาษาลาว ຂຸນ (ขุน), ภาษาไทลื้อ ᦃᦳᧃ (ฃุน), ภาษาไทใหญ่ ၶုၼ် (ขุน), ภาษาอาหม 𑜁𑜤𑜃𑜫 (ขุน์)
คำนาม
แก้ไขᨡᩩᩁ (ขุร)
คำพ้องความ
แก้ไขลูกคำ
แก้ไขขุน
- ᨡᩩᩁᨠᩯ᩠᩶ᩅᩉᩣ᩠ᨬ (ขุรแก้วหาญ)
- ᨡᩩᩁᨣᩯ᩠ᩅ᩵ᩁ (ขุรแคว่ร)
- ᨡᩩᩁᨧᩢ᩠ᨯ (ขุรจัด)
- ᨡᩩᩁᨲᩣ᩠ᨦᨧᩱ (ขุรตางไจ)
| width=1% | |bgcolor="#F8F8FF" valign=top align=left width=25%|
- ᨡᩩᩁᨲ᩵ᩣ᩠ᨦᨷᩕᨴᩮ᩠ᩆ (ขุรต่างบรเทศ)
- ᨡᩩᩁᨵᩬᨦ (ขุรธอง)
- ᨡᩩᩁᨶᩣ᩠ᨦ (ขุรนาง)
| width=1% | |bgcolor="#F8F8FF" valign=top align=left width=25%|
| width=1% | |bgcolor="#F8F8FF" valign=top align=left width=25%|
ภาษาคำเมือง
แก้ไขรูปแบบอื่น
แก้ไข- (ถอดอักษรและถอดเสียง) ขุน
การออกเสียง
แก้ไข- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /xun˨˦/
รากศัพท์ 1
แก้ไขยืมมาจากภาษาจีนยุคกลาง 君 (MC kjun); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ขุน, ภาษาลาว ຂຸນ (ขุน), ภาษาไทลื้อ ᦃᦳᧃ (ฃุน), ภาษาไทใหญ่ ၶုၼ် (ขุน), ภาษาไทใต้คง ᥑᥧᥢᥴ (ฃู๋น), ภาษาอาหม 𑜁𑜤𑜃𑜫 (ขุน์)
คำนาม
แก้ไขᨡᩩᩁ (ขุร)
รากศัพท์ 2
แก้ไขคำนาม
แก้ไขᨡᩩᩁ (ขุร)
- (ᨷ᩵ᩤ~, ᩉ᩠ᨾᩣ᩠ᨠ~) ส้มเขียวหวาน
คำพ้องความ
แก้ไขส้มเขียวหวาน
- ᨧᩩᨠ (จุก)
อ้างอิง
แก้ไข- พจนานุกรมภาษาล้านนา = The Lanna dictionary (พิมพ์ครั้งที่ 2). (พ.ศ. 2550). เชียงใหม่: สถาบันภาษา ศิลปะและวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.