ดูเพิ่ม: ແກ່ນຫລ້ອນ

ภาษาลาว

แก้ไข

รูปแบบอื่น

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

ແກ່ນ (แก่น, แก่น) +‎ ຫຼ້ອນ (หล้อน, ล่อน); ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน แก่นหล้อน, ภาษาคำเมือง ᨠᩯ᩠ᨶᩉᩖᩬ᩶ᩁ (แกนหลอ้ร), ภาษาเขิน ᨠᩯ᩠ᨶᩉᩖᩬ᩶ᩁ (แกนหลอ้ร); เทียบภาษาไทลื้อ ᦶᦂᧃᧈᦟᦸᧃᧉ (แก่นล้อ̂น)

การออกเสียง

แก้ไข

คำนาม

แก้ไข

ແກ່ນຫຼ້ອນ (แก่นหล้อน)

  1. (ໄມ້~, ຂອນ~) ไม้เนื้อแข็งที่เปลือกและกระพี้ล่อนออกเอง

ดูเพิ่ม

แก้ไข

อ้างอิง

แก้ไข