ภาษาไทย

แก้ไข
 
วิกิพีเดียภาษาไทยมีบทความเกี่ยวกับ:
Wikipedia

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์กฺระ-ทง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงgrà-tong
ราชบัณฑิตยสภาkra-thong
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kra˨˩.tʰoŋ˧/(สัมผัส)

รากศัพท์

แก้ไข

ยืมมาจากจีนเก่า (OC *tɯːŋ, *tɯːŋs, “ภาชนะพิธีกรรมหรือโคมไฟ”).[1] วิธีการอ่านออกเสียงภาษาจีนเก่าในระบบของ Baxter–Sagart /*k-tˤəŋ/

คำนาม

แก้ไข

กระทง

  1. ภาชนะเย็บด้วยใบตองหรือใบไม้เป็นต้น ยกขอบสูงสำหรับใส่ของ, ถ้าเสริมขอบปากเป็นรูปกรวยเล็ก ๆ โดยรอบ เรียกว่า กระทงเจิม
  2. ภาชนะที่ทำขึ้นสำหรับลอยน้ำในประเพณีลอยกระทง
  3. ตอนหนึ่ง ๆ ของนาซึ่งมีคันกั้น เรียกว่า กระทงนา, อันนา ก็เรียก
  4. ผ้าท่อนหนึ่ง ๆ ของจีวร มีลักษณะเหมือนกระทงนาซึ่งมีรูปสี่เหลี่ยม
  5. ไม้กระดานที่ยึดกราบเรือหรือพาดแคมเรือทั้ง 2 ข้างเป็นตอน ๆ (เทียบภาษามลายู กุดง)
  6. ตอนหนึ่ง ๆ ของข้อความ
  7. (กฎหมาย) ลักษณนามของความผิดอาญาแต่ละกรรมหรือแต่ละครั้ง การกระทำความผิดแต่ละกรรมหรือแต่ละครั้งนั้นถือว่าเป็นกระทงความผิดกระทงหนึ่ง เช่น การกระทำความผิดฐานลักทรัพย์หลายครั้ง การลักทรัพย์แต่ละครั้งเป็นกระทงความผิดกระทงหนึ่ง ๆ
  8. (เลิกใช้) ฐานปรับตามกรมศักดิ์ในกฎหมายเก่า

คำคุณศัพท์

แก้ไข

กระทง

  1. เรียกไก่อ่อนอายุประมาณ 3 เดือนว่า ไก่กระทง
  2. ใช้สำหรับเรียกไก่ตัวผู้ที่สอนขันว่า ไก่รุ่นกระทง
  3. โดยปริยายใช้เรียกชายกำลังแตกเนื้อหนุ่มเป็นเชิงเปรียบเปรยว่า หนุ่มรุ่นกระทง
  1. Pittayaporn, Pittayawat (2014), chapter Layers of Chinese Loanwords in Proto-Southwestern Tai as Evidence for the Dating of the Spread of Southwestern Tai, in MANUSYA: Journal of Humanities, volume 20 (special issue), Bangkok: Chulalongkorn University, ISSN 0859-9920, pages 47–68.