ใบ้
ดูเพิ่ม: ใบ
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ɓɤɰꟲ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ໃບ້ (ใบ้), ภาษาไทใหญ่ မႂ်ႈ (ใม้), ภาษาจ้วง mbwj (บื้อ -พูดติดอ่าง) , ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง mbwj (บื้อ -พูดติดอ่าง)
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | ไบ้ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bâi |
ราชบัณฑิตยสภา | bai | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /baj˥˩/(สัมผัส) |
คำคุณศัพท์ แก้ไข
ใบ้
- พิการแต่กำเนิด ไม่สามารถพูดเป็นถ้อยคำที่คนทั่ว ๆ ไปเข้าใจ
- โดยปริยายหมายความว่า นิ่งไม่พูด
- นั่งเป็นใบ้
คำแปลภาษาอื่น แก้ไข
คำกริยา แก้ไข
ใบ้ (คำอาการนาม การใบ้)
คำเกี่ยวข้อง แก้ไข
ภาษาอีสาน แก้ไข
คำคุณศัพท์ แก้ไข
ใบ้ (คำอาการนาม ความใบ้)