ใบ้
ภาษาไทยแก้ไข
รากศัพท์แก้ไข
จากภาษาไทดั้งเดิม *ɓɤɰꟲ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ໃບ້ (ใบ้), ภาษาไทใหญ่ မႂ်ႈ (ใม้)
การออกเสียงแก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | ไบ้ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bâi |
| ราชบัณฑิตยสภา | bai | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /baj˥˩/(สัมผัส) | |
คำคุณศัพท์แก้ไข
ใบ้
- พิการแต่กำเนิด ไม่สามารถพูดเป็นถ้อยคำที่คนทั่ว ๆ ไปเข้าใจ
- โดยปริยายหมายความว่า นิ่งไม่พูด
- นั่งเป็นใบ้
คำแปลภาษาอื่นแก้ไข
คำกริยาแก้ไข
ใบ้ (คำอาการนาม การใบ้)
คำเกี่ยวข้องแก้ไข
ภาษาอีสานแก้ไข
คำคุณศัพท์แก้ไข
ใบ้ (อาการนาม ความใบ้)