ภาษาไทย

แก้ไข

รูปแบบอื่น

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

ยืมมาจากภาษาเขมร គោត្រ (โคตฺร), จากภาษาสันสกฤต गोत्र (โคตฺร)

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์โคด
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงkôot
ราชบัณฑิตยสภาkhot
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kʰoːt̚˥˩/(สัมผัส)
คำพ้องเสียงโฆษ

คำนาม

แก้ไข

โคตร

  1. วงศ์สกุล, เผ่าพันธุ์, ต้นสกุล
    โคตมโคตร
  2. นำไปใช้ในความหมายไม่สุภาพหรือเป็นคำด่าในบางที
    ก่นโคตร

คำเกี่ยวข้อง

แก้ไข

คำคุณศัพท์

แก้ไข

โคตร

  1. (ภาษาปาก, สแลง, หยาบคาย) มากอย่างยิ่ง (ใช้กับปริมาณ ความใหญ่ เป็นต้น)
    โคตรเพชร
    โคตรตะพาบ

คำกริยาวิเศษณ์

แก้ไข

โคตร

  1. (ภาษาปาก, สแลง, หยาบคาย) มากอย่างยิ่ง[1]
    ข้อสอบวันนี้โคตรยาก
    โคตรน่ารัก
    โคตรอร่อย
    โคตรฮา

การใช้

แก้ไข
  • ปกติเมื่อพูดสามารถใช้ "โคตร" นำหน้าหรือต่อท้ายกริยาหรือคุณศัพท์ที่ต้องการขยายได้
    เสื้อผ้าร้านนี้แพงโคตร
    เสื้อผ้าร้านนี้โคตรแพง

อ้างอิง

แก้ไข
  1. ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 37.