ดูเพิ่ม: แหง่, แห่ง, และ แห้ง

ภาษาไทย

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์แหฺง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงngɛ̌ɛ
ราชบัณฑิตยสภาngae
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/ŋɛː˩˩˦/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

แก้ไข

คำกริยาวิเศษณ์

แก้ไข

แหง

  1. อาการของหน้าที่แสดงความเก้อหรือจนปัญญา ในคำว่า หน้าแหง
  2. ค้างอยู่
    ยิงฟันแหง
    คอยแหง

รากศัพท์ 2

แก้ไข

ยืมมาจากแต้จิ๋ว (ngên6, แข็ง)[1]

คำกริยาวิเศษณ์

แก้ไข

แหง

  1. (ภาษาปาก) แน่, แน่นอน
    ชนะแหง

ดูเพิ่ม

แก้ไข

อ้างอิง

แก้ไข