เอย

ดูเพิ่ม: เอีย, เอ่ย, เอ้ย, และ เอ๋ย

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		เอย
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	əəi
	ราชบัณฑิตยสภา	oei
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/ʔɤːj˧/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

คำอนุภาค

เอย

1. คำกล่าวประกอบหลังคำจำแนกรายละเอียด

   ค่าใช้จ่ายต่าง ๆ มีค่าน้ำเอย ค่าไฟเอย

รากศัพท์ 2

คำอนุภาค

เอย

1. คำกล่าวประกอบหลังชื่อ เป็นเชิงปรารภเป็นต้น หรือลงท้ายคำกลอน

   แม่เอย แกอย่ามาห้ามข้า ตัวของลูกยาก็ไม่ฟัง (มโนห์รา)

   เจ้ามัทรีเจ้ามาไยเวลาปานฉะนี้ พระน้องเอ่ย ผิดเวลากาล (ม. ร่ายยาว กุมาร)

   ทิ้งทุ่งให้มืดมัวทั่วมลฑล และทิ้งตนตัวเปลี่ยวอยู่เดียวเอย (บทดอกสร้อย)