เลอะ

ภาษาไทย

การแบ่งพยางค์		เลอะ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	lə́
	ราชบัณฑิตยสภา	loe
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/lɤʔ˦˥/^{(สัมผัส)}

เลอะ (คำอาการนาม ความเลอะ)

เปื้อน
เสื้อเลอะเขม่า

หน้าเลอะหมึก
เปรอะ ไป ด้วย สิ่ง เปียก ๆ แฉะ ๆ มี ลักษณะ เละ อย่าง โคลน เลน
ย่ำโคลนขึ้นบ้านเลอะหมด
เรี่ยราย กระจัดกระจาย ไป ทั่ว อย่าง ไม่มี ระเบียบ
วางข้าวของไว้เลอะเต็มห้อง
โดย ปริยาย หมาย ความ ว่า วุ่นวาย สับสน
เรื่องนี้ชักเลอะกันใหญ่

ผ้าดอกเลอะ
หลง ๆ ลืม ๆ
พูดจาเลอะ

อายุมากแล้วชักจะเลอะ