ดูเพิ่ม: เฟื่อง และ เฟื้อง

ภาษาไทย

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์เฟือง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงfʉʉang
ราชบัณฑิตยสภาfueang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/fɯa̯ŋ˧/(สัมผัส)

คำนาม

แก้ไข

เฟือง

  1. มะเฟือง
  2. พู, เหลี่ยม
    เฟืองมะยม
  3. ล้อที่มีฟันเพื่อให้ประสานกับฟันของล้อตัวอื่นเป็นต้น

ภาษาอีสาน

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *wɯǝŋᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ฟาง, ภาษาคำเมือง ᨼᩣ᩠ᨦ (ฟาง), ภาษาลาว ເຟືອງ (เฟือง), ภาษาไทใหญ่ ၽိူင်း (เผิ๊ง) หรือ ၾိူင်း (เฝิ๊ง), ภาษาอาหม 𑜇𑜢𑜤𑜂𑜫 (ผึง์), ภาษาปู้อี feangz

คำนาม

แก้ไข

เฟือง

  1. ฟาง