เครือข่าย

ภาษาไทย

รากศัพท์

เครือ +‎ ข่าย; เป็นศัพท์บัญญัติสำนักงานราชบัณฑิตยสภาของ network

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		เคฺรือ-ข่าย
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	krʉʉa-kàai
	ราชบัณฑิตยสภา	khruea-khai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kʰrɯa̯˧.kʰaːj˨˩/(สัมผัส)

คำนาม

เครือข่าย

1. (ทั่วไป, การคอมพิวเตอร์) ระบบ เส้นทาง หรือการปฏิบัติงานที่ติดต่อประสานกันเป็นโยงใย

   คำพ้องความ: (ล้าสมัย) ข่ายงาน, (ล้าสมัย) โครงข่าย

   เครือข่ายโทรคมนาคม

   เครือข่ายวิทยุชุมชน

2. กลุ่มบุคคลหรือองค์กรที่มีความเห็นใกล้เคียงกัน มีการติดต่อสนับสนุนซึ่งกันและกัน

   เครือข่ายนักวิจัย