ภาษาไทย

แก้ไข

รูปแบบอื่น

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *ʰmwuːjᴬ; ร่วมเชื้อสายกับลาว ໝອຍ (หมอย), ไทใหญ่ မွႆ (มอ̂ย), อ่ายตน မွႝ (มอ̂ย์), พ่าเก မွႝ (มอ̂ย์), อาหม 𑜉𑜨𑜩 (มอ̂ย์), จ้วง moi

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์
{เสียงสระสั้น}
หฺมอยหฺม็อย
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงmɔ̌ɔimɔ̌i
ราชบัณฑิตยสภาmoimoi
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/mɔːj˩˩˦/(สัมผัส)/mɔj˩˩˦/(สัมผัส)

คำนาม

แก้ไข

หมอย

  1. ขนที่ของลับ
  2. เรียกสิ่งที่มีลักษณะเป็นเส้นเป็นฝอยที่ปลายฝักข้าวโพดว่า หมอยข้าวโพด

ภาษาคำเมือง

แก้ไข

คำนาม

แก้ไข

หมอย

  1. เรียกหนวดว่า หมอยปาก เคราว่า หมอยคาง ขนรักแร้ว่า หมอยแร้