วงแตก

ภาษาไทย

รากศัพท์

วง +‎ แตก

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		วง-แตก
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	wong-dtɛ̀ɛk
	ราชบัณฑิตยสภา	wong-taek
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/woŋ˧.tɛːk̚˨˩/(สัมผัส)

คำกริยา

วงแตก

1. (ภาษาปาก) เลิกการรวมกลุ่มหรือกิจกรรมที่ทำเป็นกลุ่มโดยกะทันหันและแยกย้ายกันไป เพราะเกิดเหตุอย่างใดอย่างหนึ่ง

   ทนายตั้ม ชี้ตามคาดการณ์ 'แม่-ทนายเดชา' วงแตก ไปพึ่งกลุ่มใหม่