ลูกผสม

ภาษาไทย

รากศัพท์

ลูก +‎ ผสม; เป็นศัพท์บัญญัติสำนักงานราชบัณฑิตยสภาของ hybrid, crossing

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ลูก-ผะ-สม
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	lûuk-pà-sǒm
	ราชบัณฑิตยสภา	luk-pha-som
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/luːk̚˥˩.pʰa˨˩.som˩˩˦/(สัมผัส)

คำนาม

ลูกผสม

1. ต้นไม้หรือสัตว์ที่เกิดจากการผสมพันธุ์ต่างชนิดกัน

   กล้วยไม้ลูกผสม

   สุนัขลูกผสม

คำพ้องความ

• พันทาง
• ลูกครึ่ง
• ลูกประสม
• ไฮบริด