ภาษาไทย

แก้ไข
 
วิกิพีเดียภาษาไทยมีบทความเกี่ยวกับ:
Wikipedia

รากศัพท์

แก้ไข

ยืมมาจากบาลี มุทิตา, จากสันสกฤต मुदिता (มุทิตา)

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์มุ-ทิ-ตา
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงmú-tí-dtaa
ราชบัณฑิตยสภาmu-thi-ta
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/mu˦˥.tʰi˦˥.taː˧/(สัมผัส)

คำนาม

แก้ไข

มุทิตา

  1. (ศาสนาพุทธ) ความมีจิตพลอยยินดีในลาภยศสรรเสริญสุขของผู้อื่น

การใช้

แก้ไข

เป็นข้อ 1 ในพรหมวิหาร 4 คือ เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา