พก
ภาษาไทย
แก้ไขการออกเสียง
แก้ไขการแบ่งพยางค์ | พก | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | pók |
ราชบัณฑิตยสภา | phok | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰok̚˦˥/(สัมผัส) |
คำนาม
แก้ไขพก
- ริมผ้านุ่งที่ดึงรวบขึ้นมาไขว้ไว้ที่บริเวณสะดือ มีลักษณะคล้ายถุงเล็ก ๆ ใส่เงินหรือหมากเป็นต้น
- แผ่นดิน
คำเกี่ยวข้อง
แก้ไขคำกริยา
แก้ไขพก (คำอาการนาม การพก)
- เอาเก็บหรือซ่อนไว้ในพกหรือในสิ่งอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น
- พกมีด
- พกนาฬิกา
- ใช้เรียกสิ่งที่นำติดตัวไปในลักษณะเช่นนั้น
- มีดพก
- ปืนพก
- นาฬิกาพก
- พัง, ทำลาย
- ดุจพสุธาพังดังพสุธาพก-- มหาเวสสันดรชาดก กัณฑ์มหาราช
- ผก, หก, ตก
- (ร้อยกรอง) วก
- ภายหลังมาจึงพราหมณ์ชูชก พกมาทวงทอง-- มหาชาติคำหลวง กัณฑ์ชูชก