ตีความ

ภาษาไทย

รากศัพท์

ตี +‎ ความ

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ตี-คฺวาม
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	dtii-kwaam
	ราชบัณฑิตยสภา	ti-khwam
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/tiː˧.kʰwaːm˧/(ส)

คำกริยา

ตีความ (คำอาการนาม การตีความ)

1. ชี้หรือกำหนดความหมาย
2. ให้ความหมายหรืออธิบาย
3. ใช้หรือปรับให้เข้าใจเจตนาและความมุ่งหมายเพื่อความถูกต้องเป็นต้น
4. (กฎ) วิเคราะห์ถ้อยคำ ข้อความ และความมุ่งหมายของบทกฎหมาย นิติกรรม สัญญา หรือเอกสารอื่น ๆ ที่มีปัญหาสงสัย หรือที่มีความหมายไม่ชัดเจน เพื่อให้ทราบความหมายของถ้อยคำหรือข้อความนั้น ๆ