ดีเจ

ภาษาไทย

รากศัพท์

ยืมมาจากภาษาอังกฤษ DJ ย่อมาจาก disc jockey

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ดี-เจ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	dii-jee
	ราชบัณฑิตยสภา	di-che
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/diː˧.t͡ɕeː˧/(สัมผัส)

คำนาม

ดีเจ (คำลักษณนาม คน)

1. ผู้มีอาชีพเลือกเพลงและเปิดเพลงให้ผู้อื่นฟัง มักทำงานในสถานบันเทิงหรือสถานีวิทยุเป็นต้น

   ดีเจคนนี้เปิดแผ่นเอาใจขาเต้นอย่างเดียว

อ้างอิง

• ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 68.