จำนำ
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
แผลงมาจาก จำ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขมร ចំណាំ (จํณำ), แผลงมาจาก ចាំ (จำ)
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | จำ-นำ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | jam-nam |
ราชบัณฑิตยสภา | cham-nam | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /t͡ɕam˧.nam˧/(สัมผัส) |
คำนาม แก้ไข
จำนำ
- (กฎหมาย) ชื่อสัญญาซึ่งบุคคลคนหนึ่ง เรียกว่า ผู้จำนำ ส่งมอบสังหาริมทรัพย์สิ่งหนึ่งให้แก่บุคคลอีกคนหนึ่ง เรียกว่า ผู้รับจำนำ เพื่อเป็นประกันการชำระหนี้
คำกริยา แก้ไข
จำนำ (คำอาการนาม การจำนำ)