คุ้ยเขี่ย

ภาษาไทย

การแบ่งพยางค์		คุ้ย-เขี่ย
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	kúi-kìia
	ราชบัณฑิตยสภา	khui-khia
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/kʰuj˦˥.kʰia̯˨˩/^{(สัมผัส)}

คุ้ยเขี่ย (คำอาการนาม การคุ้ยเขี่ย)