ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

ความ + เฉื่อย; จากเป็นศัพท์บัญญัติสำนักงานราชบัณฑิตยสภาของ inertia

การออกเสียง

แก้ไข

คำนาม

แก้ไข

ความเฉื่อย

  1. คำอาการนามของ เฉื่อย
  2. (ฟิสิกส์) สมบัติของเทหวัตถุที่จะคงสภาพนิ่งอยู่อย่างเดิมตลอดไป หรือคงสภาพเคลื่อนที่อย่างสม่ำเสมอในแนวเส้นตรงตลอดไป

คำแปลภาษาอื่น

แก้ไข