กลิ้ง

ดูเพิ่ม: กลึง

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		กฺลิ้ง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	glîng
	ราชบัณฑิตยสภา	kling
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kliŋ˥˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ກິ້ງ (กิ้ง), ภาษาไทใหญ่ ၵိင်ႈ (กิ้ง), ภาษาจ้วง gingj

คำกริยา

กลิ้ง (คำอาการนาม การกลิ้ง)

1. อาการอย่างของกลมพลิกเลื่อนไปตามพื้น

   ซุงกลิ้ง

   ครกกลิ้ง

   ลูกหินกลิ้ง

2. ทำให้ของกลมพลิกเลื่อนไปตามพื้น

   กลิ้งครก

   กลิ้งซุง

   กลิ้งลูกหิน

3. โดยปริยายหมายความว่า พลิกแพลงเอาตัวรอด, จับไม่ติด

   คนคนนี้กลิ้งได้รอบตัว

ลูกคำ

• กลิ้งกลอก, กลอกกลิ้ง
• กลิ้งเกลือก, เกลือกกลิ้ง

รากศัพท์ 2

คำนาม

กลิ้ง

1. (โบราณ) ร่ม

   เมลืองมล่านกลิ้งเพรื้อมเพรอศพราย

   (ยวนพ่าย)

คำพ้องความ

• กลึ้ง