ดูเพิ่ม: กรอ., กรอฺ, และ กร้อ

ภาษาไทย

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์กฺรอ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงgrɔɔ
ราชบัณฑิตยสภาkro
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/krɔː˧/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

แก้ไข

คำกริยา

แก้ไข

กรอ (คำอาการนาม การกรอ)

  1. ม้วนด้ายเข้าหลอดด้วยไนหรือเครื่องจักร, กิริยาอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น
    กรอด้าย
    กรอเทป
  2. ควง
    กรเกาะขอกรอธาร เงือดง้าง
    (ลิลิตพยุหยาตรา)
  3. แต่งให้เรียบ
    กรอฟัน
    กรอไม้

รากศัพท์ 2

แก้ไข

คำกริยา

แก้ไข

กรอ (คำอาการนาม การกรอ)

  1. แสดงกิริยาเลียบเคียงกันในเชิงชู้สาว มักเป็นอาการที่ผู้ชายหนุ่มแต่งตัวแล้วชวนเพื่อนกันเที่ยวเกี้ยวผู้หญิง, บางทีก็ใช้ว่า กรอผู้หญิง
    นักเลงหนุ่มหนุ่มนั้น เที่ยวกรอ
    (พิธีทวาทศมาส)

คำกริยาวิเศษณ์

แก้ไข

กรอ

  1. อาการที่ติดพันกันในเชิงชู้สาว
    หนุ่มคนนี้มีผู้หญิงติดกรอทีเดียว

ลูกคำ

แก้ไข

รากศัพท์ 3

แก้ไข

ยืมมาจากภาษาเขมร ក្រ (กฺร, ยาก, ลำบาก)

คำคุณศัพท์

แก้ไข

กรอ

  1. ยากจน, เข็ญใจ, ฝืดเคือง, ในคำว่า เบียดกรอ