เกี้ยว
ภาษาไทยแก้ไข
การออกเสียงแก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | เกี้ยว | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gîao |
| ราชบัณฑิตยสภา | kiao | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kia̯w˥˩/(ส) | |
รากศัพท์ 1แก้ไข
คำนามแก้ไข
เกี้ยว
- เครื่องประดับลักษณะเป็นวงคล้ายพวงมาลัยสำหรับสวมจุก
- เครื่องประดับที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น
- ผ้าคาดพุงสำหรับขุนนาง
คำเกี่ยวข้องแก้ไข
คำกริยาแก้ไข
เกี้ยว (คำอาการนาม การเกี้ยว)
- รัด, พันแน่น, ติดแน่น
- เพราะประพฤติมันเกี้ยว เกี่ยงร้ายแกมดี-- โคลงโลกนิติ
- พูดให้รักในเชิงชู้สาว, พูดแทะโลม, พูดเลียบเคียงเพื่อให้สมปรารถนา
คำเกี่ยวข้องแก้ไข
รากศัพท์ 2แก้ไข
จากภาษาหมิ่นใต้ 轎 (kiāu / kiō / kiau)
คำนามแก้ไข
เกี้ยว